احتمال ابتلا به بیماری دیابت دربیماران مبتلا به پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری غیر مسری، مزمن خود ایمنی است که به طور عمده بر پوست تأثیر می گذارد این ضایعه ی پوستی بثورات خشک، قرمزرنگ و فلس داری است که معمولاً بر روی آرنج ها و زانوها ظاهر می شود اما میتواند درنقاط  دیگر نظیر پوست سر، گوش، اطراف ناف و اندام تناسلی بوجود آید.  تکه های فلس دار آن به عنوان پلاک پسوریازیس شناخته می شوند. این تکه های فلس مانند  به دلیل ساخته شدن  سریع پوست بیش از حد توان بدن برای بازسازی منطقه ی آسیب دیده ایجاد می شود.

 گاهی پسوریازیس درناخن بروز میکند پسوریازیس ممکن است سبب التهاب مفاصل شود که به آن آرتریت پسوریاتیک می گویند. در این تحقیق که بر اساس متاآنالیز 24 تحقیق دیگر در این زمینه انجام گردید، ارتباط  واضحی بین بیماری پسوریازیس و خطر ابتلا این افراد به دیابت نوع 2 کشف گردید.

این تحقیق که توسط محققین UC Davisانجام گردید بصورت آنلاین در مجله ی Archives of Dermatologyمنتشر گردید.

دانشمندان متوجه ی ارتباط قوی بین بثورات خشک روی پوست و اختلال در مقدار قندخون این بیماران شدند.

 پزشکان معتقدند این بیماری یک بیماری اتوایمیون است که بدن، پوست را یک جسم خارجی قلمداد می کند ودر نتیجه باعث بروز یک واکنش التهابی می شود. قبل از این درمطالعات قبلی نشان داده شده بود که پسوریازیس می تواند به عنوان یک فاکتور خطر برای دیابت محسوب شود.

 پرفسور آرمسترانگ و گروه تحقیقاتی اش به بررسی بیماران مبتلا به پسوریازیس  در 27 تحقیق پرداختند . در 5 مطالعه از این مطالعات در طی مدت 10 تا 22 سال به بررسی چگونگی ابتلا بسیاری از بیماران به دیابت پرداخته شد و در سایر مطالعات میزان شیوع دیابت درشروع تحقیق ارزیابی شده بود.

 درکل ، بیش از 314 هزار بیمار مبتلا به پسوریازیس با 3.7میلیون فرد سالم (گروه کنترل)  مقایسه شدند. با جمع آوری اطلاعات از این مطالعات مشخص گردید که احتمال ابتلا بیماران مبتلا به پسوریازیس خفیف به دیابت نسبت به عموم مردم یک و نیم برابر است ، در حالیکه در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید  این احتمال تا 2 برابر افزایش می یابد.

 درمطالعاتی که میزان شیوع دیابت در میان بیماران مبتلا به پسوریازیس بررسی شده بود، افزایش خطر ابتلا به دیابت نسبت به عموم مردم 27 در صد گزارش شد. درتمام مطالعات، ارتباط پسوریازیس و دیابت تأیید گردید .

 پرفسور آرمسترانگ می گوید: حجم بزرگ افراد شرکت کننده دراین مطالعات وارتباط دائم پسوریازیس و دیابت سبب می شود که یافته های این تحقیق بسیار  معتبر تلقی شود بنظر می رسد بین این دو بیماری یک ارتباط فیزیولوژیک وجود داشته باشد.

محققین معتقدند برای بررسی چگونگی ارتباط این دو بیماری نیاز به مطالعات بیشتری دراین زمینه وجود دارد. به نظر دکتر آرامسترانگ تغییر مسیرهای ایمونولوژیک در بیماران مبتلا به پسوریازیس می تواند دلیلی برای مستعد شدن این افراد برای ابتلا به دیابت باشد.

 او در ادامه می افزاید: شواهد نشان می دهد که سلولهای چربی در بیماران پسوریازیس  عملکرد طبیعی ندارند. این سلولها با ترشح مواد التهاب زا که سیتوکین نام دارند موجب ایجاد  مقاومت به انسولین درکبد وماهیچه میشود و به این ترتیب سلولهای تولید کننده ی  انسولین در پانکراس تخریب می شوند.

در تحقیقات بعدی باید فاکتورهای احتمالی محدود کننده را کاهش داد یکی از این فاکتور  استفاده از داروهایی است که برای درمان پسوریازیس بکار می روند که می تواند بروی خطر  ابتلا به دیابت تأثیر گذارد.

 مشخص شده است که کنترل فشار خون دربیماران مبتلا به پسوریازیس بسیار سخت  است و همین موضوع میزان موارد ابتلا به حملات قلبی، سکته ومرگ های مرتبط  با بیماریهای قلبی عروقی را افزایش می دهد. به منظور ارائه بهترین وسریع ترین (درمان زود هنگام)، بهتر است پزشکان این عوامل خطر  را درنظر بگیرند.

آرامسترانگ و گروهش درحال مطالعه ی سلولهای اندوتلیال رگهای خونی هستند تا  پایه ی فیزیولوژیکی نهان بیماری پسوریازیس را شناسایی کنند. آنها به زودی  یک شبکه ی به اشتراک گذاری اطلاعات بالینی بیماران مبتلا به پسوریازیس را ایجاد خواهند کرد.

 منبع: www. medicalnewstoday.com